گزارش توسعه نرم افزار؛
حملات سایبری چه آورده ای برای دولت ها دارد
به گزارش توسعه نرم افزار، با توسعه روز افزون فناوری های نوظهور، دولت ها در سراسر دنیا به صورت فزاینده ای عملیات سایبری را بعنوان ابزاری استراتژیک برای پیشبرد اهداف و منافع بین المللی خود مورد استفاده قرار می دهند.
به گزارش توسعه نرم افزار به نقل از مهر؛ با توسعه بیش از پیش فناوری های نوظهور و به تبع آن گسترش مخاطرات سایبری، دولت ها در سرتاسر جهان به صورت فزاینده ای عملیات سایبری را به عنوان ابزاری راهبردی برای پیشبرد اهداف و منافع بین المللی خود مورد استفاده قرار می دهند. این فعالیت ها طیف گسترده ای از اقدامات، از جاسوسی و سرقت داده ها گرفته تا حملات مستقیم به زیرساخت ها و اختلال در خدمات کلیدی را شامل می شوند. در این گزارش به تحلیل و بررسی کم و کیف استفاده دولت ها از حملات سایبری و هک در امتداد پیشبرد اهداف و تأمین منافع پرداخته می شود.
اهداف راهبردی عملیات سایبری به طور کلی، میتوان اهداف اساسی حملات سایبری دولتی در عصر کنونی را موارد زیر دانست: جاسوسی: جاسوسی سایبری به دولت ها این امکان را می دهد که اطلاعات مربوط به قابلیت های نظامی، اهداف دیپلماتیک، مزیت های اقتصادی و نوآوری های فناورانه دیگر کشورها را جمع آوری کنند و مورد استفاده قرار دهند. عملیات نفوذ: خیلی از دولت های متخاصم از ابزارهای سایبری برای دستکاری اطلاعات و تأثیرگذاری بر افکار عمومی یا فرآیندهای سیاسی، بوسیله پلت فرم های اجتماعی استفاده می نمایند. خرابکاری: با افزایش وابستگی صنایع و زیرساخت های حیاتی کشورها به فناوری های دیجیتال، دولت های جهان می توانند از حملات سایبری برای حمله به زیرساخت های حیاتی مانند شبکه های برق یا سیستم های مالی در امتداد تضعیف دشمن و ایجاد اختلال بهره گیرند. آماده سازی زمینه نبرد: در میدان نبرد و در صورت بروز درگیری های نظامی میان کشورها، قابلیت های سایبری معمولا برای ایجاد اختلال در ارتباطات و سیستم های فرماندهی و کنترل دشمن مورد استفاده قرار می گیرند. دستیابی به منافع اقتصادی: در این بین، برخی دولت ها هم با تجهیز نیروهای سایبری و عملیات مخرب سایبری، به دنبال سرقت مالکیت معنوی بوسیله ابزارهای سایبری هستند؛ فرایندی که مزایای اقتصادی بسیاری برای مهاجمان به دنبال دارد. مزایای عملیات سایبری برای دولت ها اجرای عملیات سایبری از جانب دولت ها، به سبب فقدان قوانین بازدارنده و کارآمد جهانی و تبعات متناسب بین المللی با سطح حمله، مزایای بسیاری برای دولت ها دارد. همچون این مزایای پرشمار میتوان به ناشناس بودن، هزینه اندک، دامنه و دسترسی گسترده به اهداف، انکارپذیری و دشواری اثبات و دقت بالا اشاره نمود. حملات سایبری دولتی عموماً و به لطف ماهیت فضای مجازی به صورت ناشناس اجرا می شوند و همین مورد نسبت دادن حمله به یک بازیگر خاص را دشوار می کند. از طرف دیگر، میتوان حملات سایبری را با هزینه و خطرات کمتری در مقایسه با عملیات نظامی سنتی اجرا کرد. همینطور با اتصال و بهم پیوستگی فضای مجازی، قابلیت های سایبری توسط مرزهای جغرافیایی محدود نمی شوند و این امر به کشورها اجازه می دهد تا بتوانند در هر نقطه از جهان زیرساخت ها را هدف قرار دهند. از طرف دیگر، پیچیدگی نسبت دادن حملات سایبری امکان انکار اجرای عملیات را برای دولت ها فراهم می کند؛ امری که می تواند خطر تلافی و اقدامات متقابل از جانب کشور خسارت دیده را کم کند. علاوه بر همه موارد ذکر شده، دقت بالای حملات هم مزیت دیگر عملیات مخرب سایبری برای دولت ها محسوب می شود. حملات سایبری می توانند بسیار هدفمند باشند و تنها سیستم ها یا شبکه های مورد نظر را بدون صدمه فیزیکی گسترده تحت تاثیر قرار دهند. نمونه هایی از کارهای سایبری تحت حمایت دولت ها با توجه به اهداف کلان کشورها و مزایایی که برای عملیات سایبری دولتی برشمرده شد، میتوان نتیجه گرفت که حملات سایبری، در مقطع کنونی به ابزاری کلیدی برای پیشبرد اهداف دولت های بزرگ و قدرتمند جهان بدل شده است. در ادامه به اتهامات سایبری برجسته مطرح شده ضد برخی کشورها، می پردازیم. آمریکا و رژیم صهیونیستی: طبق گزارش های انتشار یافته در سال ۲۰۱۰ میلادی، ایالات متحده آمریکا و رژیم صهیونیستی، از سال ۲۰۰۵، با هدف صدمه رساندن به تأسیسات و ایجاد اختلال در برنامه هسته ای کشورمان، ویروس استاکس نت را توسعه داده و وارد زیرساخت هسته ای ایران کرده اند. در اواخر ماه می سال ۲۰۱۲ رسانه های آمریکایی طی گزارش هایی اعلام نمودند که توسعه و استقرار استاکس نت با دستور مستقیم باراک اوباما، رئیس جمهور وقت آمریکا، انجام شده است. روسیه: دولت روسیه در طول سالهای اخیر، بارها از جانب مقامات آمریکایی به مداخله در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰ این کشور بوسیله ابزارهای سایبری همچون هک سازمان های سیاسی و انتشار اطلاعات نادرست و اخبار جعلی متهم شده است. چین: دولت چین هم یکی از اسامی پرتکرار در فهرست متهمات اجرای حملات سایبری دولتی شمرده می شود. این کشور قبل از این بارها به جاسوسی سایبری در جهت سرقت مالکیت معنوی از شرکت ها و دولت های غربی متهم شده است. برمبنای ادعاهای مطرح شده، پکن از این ابزار به عنوان راهی برای دستیابی به فناوری های راهبردی و کسب مزیت صنعتی استفاده می نماید. کره شمالی: علاوه بر موارد ذکر شده، دولت کره شمالی هم همواره یکی از متهمان اصلی حملات سایبری دولتی در سطح جهان محسوب می شود. برمبنای ادعای خیلی از کارشناسان، این کشور با هدف سرقت وجوه از مؤسسات مالی و مبادلات ارزهای دیجیتال در امتداد پشتیبانی از اقتصاد خود مبادرت به اجرای عملیات سایبری مخرب و در مقیاس گسترده می کند. قوانین و هنجارهای بین المللی همانطور که پیشتر هم ذکر شد، هم اکنون، هنوز چارچوب حقوقی بین المللی جامع و کارآمدی برای برخورد با حملات سایبری دولتی وجود ندارد و همچنان مقررات بین المللی موجود در برخورد با عملیات سایبری اعمال می شود؛ امری که به جهت خصوصیت های این نوع حملات همچون ناشناسی و انکارپذیری، چندان کارآمد و مؤثر نیستند. بنابراین، دولت های جهان در مقطع کنونی و بمنظور بهبود وضعیت امنیت سایبری خود تنها می توانند به عقد توافق نامه ها و معاهدات بین المللی اکتفا کنند. ملاحظات اخلاقی و استراتژیک باآنکه دیدگاه های رئالیستی به روابط بین الملل، حملات سایبری را ابزاری برای پیشبرد اهداف و افزایش امنیت ملی کشورها قلمداد می کنند، اما بی گمان اجرای چنین عملیاتی، دارای ملاحظات و چالش های اخلاقی و راهبردی بی شماری است. حملات سایبری می تواند به صورت ناخواسته بر زیرساخت ها و خدمات غیرنظامی تاثیر بگذارد و منجر به نگرانی های اخلاقی در مورد استفاده از آنها و تأثیرشان بر زندگی غیرنظامیان شود. این دست حملات همینطور می تواند درگیری ها را تشدید کنند و پاسخ های نظامی متعارف شدید کشورهای صدمه دیده را به دنبال داشته باشند. از همین روی، میتوان این نوع اقدامات را عاملی در جهت تشدید ناامنی جهانی و تهدیدی برای ثبات جهان دانست. علاوه بر این، استفاده از حملات سایبری ازطریق یک دولت می تواند رویه ای برای سایرین بوجود آورد و به صورت بالقوه منجر به افزایش کارهای سایبری تحت حمایت دولت در سطح جهانی شود. بی گمان نتیجه رشد نگران کننده این قبیل فعالیت ها و تمرکز بر قابلیت های سایبری تهاجمی جهان را به ناامنی و جنگ نزدیک خواهدنمود. جمع بندی در دنیای به هم پیوسته امروزی، استفاده از حملات سایبری و هک به ابزاری رایج برای دولت ها برای پیشبرد اهداف و منافع بین المللی خود تبدیل گشته است. در چنین شرایطی، دولت ها با انگیزه های مختلفی همچون جمع آوری اطلاعات، جاسوسی، مختل کردن زیرساخت های حیاتی یا خرابکاری در کشورهای رقیب، به حملات سایبری متوسل می شوند. از طرف دیگر، مؤلفه هایی چون ناشناس بودن و انکارپذیری حملات بواسطه ماهیت فضای مجازی، این دست اقدامات را به حوزه ای جذاب برای کارهای تحت حمایت دولت ها تبدیل می کند. بی گمان استفاده از حملات سایبری در تعاملات بین المللی کشورها، نگرانی های اخلاقی بسیاری را در مورد قانونی و اخلاقی بودن چنین اقداماتی برانگیخته و این حوزه را به عرصه بحث کارشناسان و متخصصان بدل کرده است. این در حالیست که قوانین و قوانین بین المللی در رابطه با جنگ سایبری هنوز درحال تدوین و تکامل هستند و تلاش هایی برای ایجاد هنجارها و دستورالعمل های رفتار دولت ها در فضای سایبری در حال انجام می باشد. با وجود این، فقدان قوانین جامع و مؤثر حوزه جنگ سایبری چالش هایی را برای سیاست گذاران به وجود می آورد و پرسش هایی را در مورد مسئولیت پذیری دولت های فعال در حملات سایبری شکل می دهد. در نهایت، با ادامه پیشرفت فناوری، انتظار می رود که چشم انداز جنگ سایبری تکامل یابد و فرصت ها و چالش های جدیدی را برای دولت های سرتاسر جهان بوجود آورد. در چنین وضعیتی، پیوستگی فزاینده زیرساخت های حیاتی و گسترش قابلیت های سایبری دولت ها، روز به روز بر نگرانی ها در مورد خطرات بالقوه تشدید تنش در فضای سایبری می افزاید و پیش بینی می شود که استفاده از حملات سایبری به عنوان ابزاری برای پیشبرد اهداف دولت ها در آینده رواج بیشتری یابد؛ چونکه دولت ها بدنبال کسب مزیت رقابتی در عرصه دیجیتال هستند. از همین روی، اتکای فزاینده به فضای سایبری برای کارهای اقتصادی، نظامی و سیاسی، اهمیت امنیت سایبری و انعطاف پذیری در مقابل تهدیدات نوظهور را بیشتر از پیش برجسته می سازد.
منبع: توسعه نرم افزار
مطلب توسعه نرم افزار را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط در DevSoft
نظرات بینندگان DevSoft در مورد این مطلب